zondag 20 juli 2008

Napret

Mijn loopnummer is 50N861.
Als je op www.4daagse.nl rechtsbovenin dit nummer intoetst, zie je officieel dat ik ben geëindigd! Helaas kom ik daar nu pas achter, was wel handig geweest tijdens de 4daagse, maar ok :-)

zaterdag 19 juli 2008

Dag 4 - Cuijk.....WE HEBBEN HET GEHAALD!!!!!!!!! :-))))))))

Inmiddels is het 'the day after'. Heb het klokje rond geslapen. Had nog wat tegoed :-)

De dag van gisteren begint al met een persoonlijk record: sinds ik meedoe aan de 4daagse heb ik vier uur geslapen. Een wonder. Wat voel je je dan een stúk beter zeg!

Elke dag lijken er zichtbaar minder deelnemers aan de start te staan. Onzin natuurlijk, want aan een boom met zoveel pruimen ....... Maar misschien vinden veel deelnemers het prettiger om iets later in het tijdsblok (van 04.00 - 04.45 uur) te starten, zodat ze niet lang aan de start hoeven te wachten. Wij waren in ieder geval elke dag ruim voor vieren present. Elke dag weer leuk om samen te wachten tot de start. Ook deze dag geen start met regen. Thuis vreesde ik overigens het ergste: het plensde enórm, maar toen we naar de auto liepen was dat al weer over.

Studenten staan weer breeduit te brallen aan de start. Wat is dat weer leuk!! Je denkt eerst dat het de lopers zelf zijn, die zo'n herrie maken, maar nee: leve de studenten! Zo heeft ieder z'n rol gedurende dit enorme volksfeest. Overigens zijn er sowieso vandaag meer supporters op de been. Het is wat dat betreft erg druk!

Lopen gaat goed. We haken aan bij verschillende pelotons. Duitse (een regiment loopt met Nederlandse vlaggen aan hun tas, maar de vaandeldrager draagt de Duitse vlag. Tactvol!), Britse, Zweedse, Amerikaanse. De liederen zijn merendeels hetzelfde. Wat opvalt is de verschillen in energie tussen de pelotons. Sommige passeren we met gemak (echt waar!! haha). Anderen zwepen ons op met hun gezang. Eén keer zo erg, dat ik ongemerkt zo hard doorstiefel dat ik Menno er zelfs uitloop (de rollen zijn voor éven omgedraaid, issie niet gewend!! haha) en mezelf ook: ik word gelijk afgerekend. Als het gezang stopt vraagt de pijn in m'n voeten weer z'n volle aandacht. Gelukkig dat trekt redelijk snel weer bij.
Wat betreft pauzeren hebben we onze regelmaat gevonden: om de 10km ongeveer. Menno moet dan z'n Kotex verwisselen (foto is van één van onze trainingswandelingen) en we eten en drinken wat. En praten met andere deelnemers. Wat opvalt: iedereen die we spreken heeft de Vierdaagse meerdere malen gelopen……


Ik heb minder pijn in m'n tenen dan gister. Tot en met Cuijk gaat het heel goed. Tot en met Malden eigenlijk. In Cuijk eten we eerst wat (ik vergeet m'n bakjes mee te nemen :-( ) en in het centrum is het een enorm feest, de weg tussen de supporters is smal, de muziek intens en opzwepend. Steltlopers staan tussen de wandelaars. De pontonbrug is breed en aan de overkant scoor ik een pak melk. We ontmoeten dames die de Vierdaagse al 6x hebben gelopen. Ook de Dodenmars (100km in 18 uur), en de Centurion (161km binnen 24 uur). Het kan dus nóg gekker!

In Malden staat supporter Jents, ontmoet tijdens de 2-daagse Amersfoort, ons met zonnebloemen op te wachten. Hartverwarmend. Na Malden wordt het zwaarder. Je hebt het idee dat je er bijna bent, maar het duurt nog t*ring lang. Dan zet de regen in. De weg is lang en recht. Ongelooflijk is hoeveel mensen er ondanks de regen op de been zijn. Toch voelt het minder intens dan in Cuijk. Ligt ook aan m'n eigen conditie: de pijn in m'n tenen wordt erger.











Dan eindelijk vinden we onze supporters: Cecile & skeetjes (Sabine en David), de ouders van Menno en een vriend Willem staan ons op te wachten op de Via Gladiola. Cecile (zo vertelt ze later) ontdekt dat alle gladiolen zijn uitverkocht en sluit een deal met een andere supporter. Ze zijn prachtig.













Je denkt dat je er bent, maar nee, de tocht (der tochten ;-)) moet nog afgemaakt worden: Menno loopt nog als een kieviet, ik lijd helse pijnen in m'n tenen. Eindelijk halen we de finish, denken we: we omhelsen elkaar, fantastisch dat we het gehaald hebben!! Dan moeten we nog een bocht om: verREK, daar hangt een spandoek 'FINISH', nooit eerder gezien, haha. Afijn, nog een keer feliciteren dan en de heusche Koninklijke Onderscheiding ophalen (je zult dat kruisje door de vermoeidheid toch vergeten zeg!!) en richting stad. Ik verwissel m'n schoenen en moet constateren dat ik nog nauwelijks kan lopen, wat doen m'n voeten zeer… MAAR ik haal het terras en de zegedronk kan beginnen!!


Zo is mijn 2e PR voor die dag gevestigd: voor het eerst de Vierdaagse gehaald!! Op tv zie ik mensen met bebloede voeten, niet voor ons: tape en Kotex betekenden onze redding!



Nu rest me nog jullie allemaal te bedanken. De vele belletjes, smsjes, en andersoortige reacties (instraling knie!! :-)) vormden een welkome afleiding, waren hartverwarmend en een ENORME steun. Want wat is het fijn na lezing op www.4daagse.nl te mogen constateren dat wij niet behoren tot de uitvallers; waarvan de meesten debutanten en mannen zijn ;-)

Ook namens Menno,
dank jullie wel!!!


Dikke kus,
Astrid :-)

donderdag 17 juli 2008

De 3e dag - 7heuvelentocht, Groesbeek

De 3e dag is de zwaarste dag, dat weet iedereen... ;-)
Maar als je maar 1 uur hebt geslapen?? Kijk, dan kán je 'm uitlopen, maar echt lekker voel je je niet..

Het vervoer van het Transferium Lent naar de Wedren, met busjes, ging wat vlotter dan gister. Dus we waren weer ruim op tijd. De controleurs zijn bij de tijd en zien zelfs dat ik een nieuw nummer heb (had immers nieuwe card met pincode gekregen). Maar dat is geen probleem, ik mag gewoon starten. Donker natuurlijk, tis immers nog vroeg. De duizenden mensen worden wederom toegejuicht door meest, zeer beschonken studenten. Grappig gewoon. Gisteren: ze jellen 'waar gaan we naartoe??', ze beantwoorden zelf: 'naar de klote' gezamenlijk wijzend naar ons loopdoel. Anderen zitten op dag 1 gedrieën met hun voeten op krukjes: de letters S U C C E S staan op de afzonderlijke voeten.

We verplaatsen ons zwijgend in het donker, een grote massa nog half slapende mensen. Dan komen langzaam wat eerste woorden over de lippen. Vandaag is de tocht langs o.a. Mook, Aaldonk, Groesbeek, Malden. Het is weer enorm feest. De Zevenheuvelenweg staat hutje aan mutje met caravans en daarachter, in de weilanden, enorm veel auto's. Vlak voor de Zevenheuvelenweg beginnen de eerste regendrupjes te vallen, op de heuvels regent het flink. Menno wordt bijna omver gefietst! Mensen die denken 36.000 mensen tegemoet te kunnen fietsen...


Ik heb enorme pijn in m'n voeten, m.n. tenen. De schoenen zijn iets te klein. Ook ná de tocht heb ik flinke pijn door m'n hele benen. Nee, zo'n tocht gaat je niet in je kouwe kleren zitten. En dat merkten meerderen las ik zojuist: velen zijn behandeld vanwege onderkoelingsverschijnselen.

Wij eten wat fruit en marcheren parmantig door naast de zingende soldaten: Duitsers dit keer. Het zangboekje met marsliederen is trouwens een aanrader. En verkleedpartijen Erica, daarmee bedoel ik dat een aantal mensen zich à la Carnaval hebben verkleed. Zie b.v. foto die ik inmiddels bij dag 2 heb geplaatst.















ik val enorm in slaap, ik ga m'n bed in, morgen verder

woensdag 16 juli 2008

2e dag - goede dag: Wijchen

Tja, met de dag van vandaag is bewezen dat een mens niet meer slaap dan twee uur nodig heeft. De start is dan wat lastig, maar het kan helemaal bijtrekken ;-)

Kortom, het was een goede dag. Alhoewel er een 'valse' start was: ik bleek mijn startkaart thuis te hebben laten liggen. Gelukkig kon met een legitimatie een duplicaat aangemaakt worden. Slechts 10 minuten vertraging.

Wel eerst hele vieze, doordringende motregen, maar later zon. Prima. Dat de politie onze beste vriend is bleek: we haakten aan op een peloton dat met prachtige, elkaar aanvullende stemmen, de bekende legerliederen zong, met af en toe wat schuins er tussendoor. Op gegeven moment zongen de Amerikanen, Zweden en Duitsers tegen elkaar in. Er is nog wat werk te verrichten op het internationaal samenwerkingsfront ;-)

Het wandelende Politiecorps deelde relatiegeschenken uit. Menno kreeg een ballon toegeworpen met de mededeling dat hij geen garanties gaf voor vanavond ;-)

Wederom veel vrolijkheid, muziek, verkleedpartijen enz. aan de kant. Verder was het vandaag 'roze woensdag', dus veel roze plekken. De marine konden hun opmerkingen niet laten, wat mij betreft staken ze wat dat betreft af bij de andere groepen.


















David, het zoontje van Menno & Cecile, had voor ons een puntzak met Engelse drop bij de voordeur gelegd, voor onze tocht. Een prachtig persoonlijk briefje erbij. Wat een skeeeeetje! :-)

Vandaag deed mijn fototoestel het weer, dus veel gefilmd en gefotografeerd. Erg leuk. Helaas kan ik de boel niet opladen op Menno's pc, dus ook niet bij deze blog zetten. Dat volgt.

Bij ons beiden geen blaren, geen klachten. Wel heb ik heel pijnlijke voeten. Nico heeft helaas een gezwollen voet opgelopen van zijn 25km hoorde ik vandaag. Balen. Beterschap Nico!

De tweede dag wordt door velen als lastig en saai ervaren? Lastig wel, maar dat is elke dag. Saai? Nee, in tegendeel!

We kwamen om 14.55 uur aan op de Wedren in Nijmegen.

dinsdag 15 juli 2008

1e dag - Elst

We hebben de 1e dag uitgelopen. Prachtig weer, eerst zon, later bewolkt, maar droog. Ben kapot. Gister niet geslapen voor de 1e dag, en nu kan ik weer niet slapen. Getver. Menno gaat het goed. We hebben allebei geen blaren.

Kotex Night verricht z'n werk bij Menno (absorbeert de transpirantie in z'n schoenen en voorkomt daardoor bij hem blaren; tip opgedaan van een ervaren 4daagse loper!). We startten om 4.04 uur, we stonden tamelijk vooraan. Prachtig gezicht al die duizenden lopers over de brug en het laserlicht over de Waal. In Nijmegen juichen de nachtbrakende studenten ons toe. 's Avonds op diezelfde plekken een ander beeld: oudere koppies en gezinnen. Studenten liggen natuurlijk op een oor. M'n camera begeeft het. Jammer, er zijn veel grappige plaatjes te schieten. Later op de dag geven de batterijen toch nog sjoege. 's Kijken of ik die morgen kan uploaden.

Hele route vol met mensen die vroeg op zijn gestaan en met stoeltje ons, al dan niet voorzien van versnaperingen, toezingen, juichen, klappen. Erg leuk. Vooral Elst en Valburg erg druk.

Overigens was Nico ook gestart, om ca. 04.25 uur. Ronald stond ons op te wachten op de dijk bij Holthuizen. Ik verzekerde hem dat hij een engel was. Hij grapte dat ik dat alleen maar zei omdat ik nu een excuus had om te gaan zitten. Hmm, zit wat in ;-), maar, het was hartstikke leuk om opgewacht te worden met een kopje koffie & water.

maandag 14 juli 2008

The day before

O, o, o, wat is het spánnend!! Gister hebben we de startkaarten opgehaald. We hebben een parkeerkaart (voor Transferium Lent) en geld getapt voor het broodnodige (!) frietje. We zijn er klaar voor. Vannacht rijd ik om 1.30 uur naar Zaltbommel, Menno & ik vertrekken om 2.30 uur richting Nijmegen. Want om 4.00 uur is het vertrek van de 50km. Vróeger konden ze het niet maken...

We hebben ons maximaal voorbereid, want training sinds januari. Alle weertypen gehad, regen (pff), zon en daartussenin. Het Pelgrimspad I gelopen, van Amsterdam naar 's-Hertogenbosch, 199km. 80km van het Lingepad. De Bloesemtocht, de Amersfoortse Tweedaagse. En natuurlijk de individuele extra's, zoals ik de Avondvierdaagse Graft-De Rijp en Menno een berg in de Eiffel en nog wat Turks spul. En natuurlijk de 7heuvelentocht van de 3e dag.

Desondanks kan ik wel wat 'instraling' voor een gewrichtje gebruiken ..... ;-) Menno niet, hij gaat als een speer met Kotex Night in z'n schoenen :-))